Terugblik op: Veel Hollands glorie te zien op Stationsweg

Gepubliceerd op: 16-9-2006

Naar aanleiding van "100 jaar garnizoen Ede" (zie bericht onderaan) verscheen op 18 september 2006 in De Gelderland het volgende artikel:

Ze mogen dan weten wat oorlogvoeren is, ze weten bij Defensie zeker ook een feestje te bouwen. Tienduizenden mensen werden zaterdag ten afscheid vertroeteld bij het open huis op de immense militaire complexen in Ede.

Op een stoel in de schaduw dept kok Gerrit van Maanen zich het parelende zweet van het opgeruimde hoofd. Met niet meer dan z’n tweeën, zijn hij en zijn collega chefkok Arnoud Tuinstra in de weer voor de inwendige mens van de duizenden bezoekers van de kazernecomplexen.

Die krijgen, verrassend genoeg, onder de schroeihete zon gratis dampende snert voorgezet. En ‘Meneer Unox’ mag erwtensoep dan misschien associëren met ijs op de sloot en wollen mutsen, Van Maanen en Tuinstra weten wel beter. „Snert gaat er áltijd in, dondert niet wat voor weer het is“, zegt Tuinstra.

Een rij wachtenden van zeker twintig meter bij het eerste uitdeelpunt geeft hem gelijk. De snert wordt gevréten.

Vanaf vrijdag hebben bergen erwten staan te weken. Tray na tray met blikken soepvlees en zak na zak soepgroenten plonzen in de twaalf enorme kookketels. Tweeduizend liter wordt er deze dag doorheen gejaagd.

Daarnaast bereidt het koksduo nog achthonderd ‘blauwe happen’: Indische maaltijden voor de achthonderd man die zich vandaag met de organisatie bemoeien. Rijst, saté, babi pangang en foe yong hai.

De Koninklijke Marechaussee heeft intussen een eigen afscheidsfeestje. Zij zijn de degenen die echt al uit Ede vertrekken. Vanaf vandaag is hun thuis in Apeldoorn.

Frans Theloosen is met negentien jaar Ede degenen die hier het langst vertoefde. Toch ligt-ie, zegt hij, geen nacht wakker van het vertrek.

„Welnee, het ging niet langer. We waren met te weinig om een goed product te leveren. Dertig man op papier, ja, maar overal gedetacheerd. Je mocht blij zijn als je de twintig haalde. Daar moet je 24 uur per dag al het werk mee doen. Dat ging niet.“


In drommen bestormt de jeugd de hindernisbaan van de Mauritskazerne. Een achttal luchtmobiele brigadiers doet voor hoe het moet. Elkaar dekkend met ratelende geweren slechten ze de baan in vijf minuten.

Pantserwagens, kanonnen, brandweer- en verbindingswagens: je kunt het zo gek niet bedenken of het is deze dag te zien, te voelen en te beklimmen. En dat gebeurt volop. Een majoor bij de tokkelbaan op de Elias Beekman heeft er zo zijn gedachten bij. „Ik wil er niet bij zijn als straks een bulldozer dit allemaal wegschuift...“

Fred Klijndijk (marechausseenostalgie.nl) maakte de onderstaande foto-impressie.











En natuurlijk mocht bij deze aangelegenheid Harry Peereboom niet ontbreken. Als vrijwilliger voor promotieaangelegenheden van de Stichting Marechaussee Contact is Harry - vaak met zijn ega als assistente - immer prominent bij dergelijke evenmenten aanwezig met zijn SMC-stand.
Vaak lukt het hem nog nieuwe begunstigers te werven en hij zet zich in voor de verkoop van promotieartikelen, waarvan een deel van de opbrengst terugvloeit naar het Fonds Sociale Zorg.


Harry Peereboom met zijn SMC stand (foto: Fred Klijkdijk)


Verder werd in de Gelderlander teruggekeken naar het 100-jarig festijn in de twee volgende twee artikelen:

Jubileum garnizoen in Ede, met een rouwrandje

Ede viert het 100-jarig bestaan van het garnizoen uitbundig op 15 en 16 september met een Open Dag waaraan alle legeronderdelen en de Koninklijke Marechaussee meedoen.
   Tot besluit voert een grote militaire parade door Ede waar een defilé wordt afgenomen. 's-Ochtends vinden bovendien de traditionele luchtlandingen op de Ginkelse Heide plaats, onderdeel van de Airborne Herdenkingen.

De jubileumvieringen hebben ook een rouwrandje. Defensie neemt groots afscheid van Ede. De komende twee jaar vertrekken verschillende onderdelen gefaseerd uit Ede. Uiteindelijk blijven drie grote kazernecomplexen achter die de basis vormen van de nieuwe, groene en heuvelachtige woonwijken van het nieuwe Ede-Oost. Met behoud van de mooiste monumenten.
  


en ook het volgende artikel:

De marechaussee in Ede zal worden gemist

Het jaar 2006 is in Ede het jaar van Defensie. Burgers en militairen vieren half september het eeuwfeest van het Garnizoen Ede. Het is tegelijk een afscheid. Het rijk ontmantelt de kazernes volgend jaar. De Gelderlander belicht het Garnizoen Ede. Vandaag: de brigade Ede van de Koninklijke Marechaussee.

Scheidend brigadecommandant Gerrit Heimgartner van de Koninklijke Marechaussee, brigade Ede voor het brigadegebouw aan de Kazernelaan in Ede.
Zijn bureau is al weg; alle inventaris gaat maandag naar Apeldoorn. Kapitein Gerrit Heimgartner (55) verhuist niet mee. Hij neemt afscheid van een boeiende loopbaan, van trouwe collega’s en van het historisch brigadegebouw van de Koninklijke Marechaussee aan de Kazernelaan. Verscholen in een hoek bij de Prins Mauritskazerne werken tot morgen 32 marechaussees.


Gerrit Heimgartner (foto: Henk van Holland)

Vanaf maandag werken ze in Apeldoorn. Ze namen gisteravond tijdens de taptoe al afscheid van de Edese bevolking met het zingen van het wapenlied en de overdracht van de wapenvlag. „Iedereen die hier nieuw was, kreeg van mij deze introductiemap“, zegt Heimgartner, sinds 1 mei 2003 brigadecommandant van de Koninklijke Marechaussee (KMar) in Ede is. „Daarbij hoort ook de historie.“ Die rijke Edese historie van de KMar begint in 1894 met de komst van de Bereden Marechaussee naar Wageningen, leert zijn uittreksel. Tot 1940 was het detachement er gevestigd. Wageningen sloot; Ede kreeg een detachement politietroepen. De officiële oprichting van de brigade KMar Ede is 16 juni 1946 aan de Stationsweg. Zestien jaar later betrekt de KMar het brigadegebouw aan de Kazernelaan. Er is ook een post Harskamp.

De infomap van Heimgartner kan nu naar het museum. De grote reorganisatie bij de KMar en de sluiting van het Garnizoen Ede leiden tot de sluiting van de brigade. „Veel mensen weten niet hoeveel burgertaken wij uitvoeren“, zegt hij. „Dat is misschien wel 80 procent van ons werk. Sommigen denken nog dat we op de hei liggen, soldaatjes pesten.

Maar de Koninklijke Marechaussee is meer dan de militaire politie. Uitzettingen, Schiphol, bewaking: we hebben heel diverse taken. Het is mogelijk om je carrière op veel andere plekken door te brengen.“
De centrale plek van het brigadegebouw in Ede is de koffiekamer, een kruising tussen een bruin café en een bedrijfskantine. Aan de bar voerden Heimgartner en z’n marechaussees goede, gezellige en ook loodzware gesprekken. Want marechaussees maken doorgaans veel mee en van dichtbij. Het kan om koninklijke momenten gaan, maar ook dood of verwonding bij uitzendingen. Of de arrestatie van beroepsinbrekers nabij het MOB-complex De Driesprong in Ede. „Bij mijn komst in 2003 zijn we projectmatig gaan samenwerken met de politie in Ede“, zegt Heimgartner. „De regiopolitie kon wel extra handjes gebruiken. In het weekend is het bij ons rustiger. De militairen zijn dan weg. We zijn 24 uur per dag paraat, ook voor noodhulp. De samenwerking met gemeente en politie was perfect. De burgemeester zal ons nog missen.“

Heimgartners loopbaan kent opmerkelijk veel momenten uit het nieuws van de afgelopen 36 jaar. De Piersonrellen, de acties bij de kerncentrale Dodewaard, het terreuralarm en zelfs de Veluwse nep-poema maakte hij mee. „Het is een vorm van leven, de marechaussee“, zegt hij. „Ik kan er een boek over schrijven.“ Hij stond ooit op wacht bij de paleizen als Soestdijk. Op Koninginnedag stond hij er op het paleisbordes bij koningin Juliana, de prinsen en prinsessen. Hij werd uitgezonden naar Bosnië, Irak, Afghanistan, Kreta en Cyprus. Zat zeven maanden in het Midden-Oosten, leidde buitenlandse politieagenten op. Werkte aan het Srebrenica-onderzoek. Maar zette zijn mannen ook in op het Museumplein. „Mijn vrouw heeft mij vaak lang niet gezien“, zegt Heimgartner. „Een treinkaping in Wijster? En dan pakte ze mijn spullen alweer.“

De Barnevelder en zijn mannen namen gisteren afscheid van Ede met dit wapenlied:

Mannen, vrouwen van het wapen
met zijn Koninklijke naam
Houdt uw wapenspreuk in ere
‘Zonder vrees en zonder blaam’
Weest bereid tot al uw taken
’t zij in oorlog, ’t zij in vree,
Draag met moed en trots uw nestel)
Koninklijke Marechaussee )2x



Bron: de Gelderlander

Altijd op de hoogte? Meld u aan voor de wekelijkse nieuwsbrief