Korea-veteranen: Waarom na 67 jaar pas een expositie?

Gepubliceerd op: 7-10-2017

Ze vinden het ‘rijkelijk laat’, maar toch zijn de veteranen blij dat er na 67 jaar eindelijk aandacht is voor de Korea-oorlog. Die kreeg een vaste expositie in het Nationaal Militair Museum in Soest.

Het was de meest bloedige oorlog waarbij Nederland betrokken was: de Korea-oorlog, ook de vergeten oorlog genoemd. De Koreaanse oorlog (1950-1954) was onderdeel van de Koude Oorlog. Met aan de ene kant de VS met wat bondgenoten, die het zuiden van Korea hadden bezet, en China en de Sovjet-Unie die aan de andere kant het noorden bezetten. De 38ste breedtegraad vormde de grens tussen de twee Korea’s. In 1950 vielen Noord-Koreaanse troepen Zuid-Korea binnen. Daarop besloten de Verenigde Naties tot militaire steun aan Zuid-Korea. Ruim 5.000 Nederlandse militairen werden uitgezonden naar Korea: 123 van hen keerden niet terug. Zuid-Korea eert de Nederlandse veteranen nog altijd als bevrijders.

Onlangs was de opening van de expositie, waarbij een vitrine is ingericht en persoonlijke verhalen van veteranen te horen zijn. De Koreaanse ambassadeur benadrukte daarbij het belang voor de toekomstige generaties om de Koreaanse oorlog niet te vergeten.

Afbeelding verwijderdMaar belangrijker was de aanwezigheid van Korea-veteranen, die hard streden om aandacht te krijgen voor deze oorlog. Herman Leelie (86) is hier een van. ,,Twee jaar geleden was ik in dit museum een film aan het bekijken van alle oorlogen die Nederland heeft meegemaakt. Toen die was afgelopen, dacht ik: hé, de Korea-oorlog is er niet. Voor de 123 gesneuvelden is dat heel belangrijk.’’

Hij was 21 jaar toen hij naar Korea ging. ,,Wij kwamen uit Indië en waren wel wat gewend. Maar er waren jongens van 19 jaar bij, die zo vanuit hun ouders huis in de blubber werden gegooid. Er waren hevige gevechten. En de omstandigheden waren erbarmelijk. Het was 33 graden onder nul en je moest met de rits van je slaapzak open slapen, anders had je een bajonet tussen je ribben omdat je niet snel genoeg kon reageren. Mijn maatje is de eerste dag al doodgeschoten. Die had het best leuk gevonden als deze expositie er eerder was geweest. Waarom heeft het zo lang moeten duren? Toen ik vorig jaar in Korea was, boog iedereen voor me. Een moeder zei tegen haar kindje: ‘aan die meneer hebben we de vrijheid te danken’.’’

Korea-veteraan Chef Liebergts (87) deelt de frustratie van Leelie. ,,We hebben lang genoeg gewacht. Wij waren allemaal klootzakken toen we terugkwamen. Gelukkig is het verstand opengebroken. Ik heb er zoveel in een bodybag gestouwd.’’ Hij is blij dat de militairen die streden voor vrijheid en democratie van Zuid-Korea eindelijk erkenning krijgen. ,,Ik vind het heel belangrijk dat deze expositie er nu is. Ik heb drieënhalf jaar in Korea gezeten, vreselijke dingen meegemaakt. Dat er zoveel mensen voor mijn neus werden neergeknald. Ik ben ook zwaargewond geweest. Ik word af en toe nog heel boos, maar dit vind ik geweldig.’’ 

Bron : ad.nl

Altijd op de hoogte? Meld u aan voor de wekelijkse nieuwsbrief