Waardige ceremonie

Gepubliceerd op: 5-5-2018

Een serene stilte van twee minuten lang, alleen onderbroken door een incidentele kuch en wat krijsende meeuwen. De dodenherdenking op de Dam was gisteren zoals hij hoorde te zijn: muisstil.

Afbeelding verwijderd

Wel werd er voor de twee minuten stilte een schreeuwende man afgevoerd én greep de politie tijdens het herdenkingsmoment in toen een andere man een spandoek tevoorschijn haalde. Hij maakte geen geluid.

„Soms is stilte het belangrijkste geluid dat we kunnen voortbrengen”, besloot Daan Heerma van Voss zijn voordracht in de Nieuwe Kerk, voor het herdenkingsmoment. Die woorden waren al tijden geleden op papier gezet, maar kregen gisteravond extra betekenis.

Op de Dam wordt na afloop van de twee minuten stilte enthousiast meegezongen met het Wilhelmus. „Extra fanatiek”, vertelt de 19-jarige Karin, die voor het eerst aanwezig was op de Dam. „Misschien om die malloot aan het begin te overstemmen.” De zestigjarige Maurits is ’allang blij dat het bij het officiële moment stil was’. „Het was een waardige herdenking. Ik kom hier al een aantal jaar, en aan alles merk je dat de sfeer gespannen was. Maar als het dan stilblijft tot het Wilhelmus: dat heeft iets bijzonders. Iets onverzettelijks.”

Marc de Natris, voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Marineofficieren, reageert ook opgelucht. „Stilte hoort erbij”, vindt de oud-officier. „De actievoerders hebben het over ’geen 4 mei voor mij’ maar ik zeg ’geef mij maar 4 mei’.” Hij spreekt van een ’mooie, plechtige herdenking met twee respectvolle minuten stilte’. „Stilte hoort er absoluut bij. We tonen vandaag respect aan de mensen die in het verleden hun leven hebben gegeven.” Hij is blij dat de actievoerders naar de rechter hebben geluisterd. „Ook richting de mensen die hun leven hebben gegeven. Als dit moment was verpest: was dat dan de vrijheid waar onze voorouders voor zijn gestorven?”

Voorzitter Gerdi Verbeet van het Nationaal Comité 4 en 5 mei noemde in deze krant de oproep van actiegroep ’Geen 4 mei voor mij’ tot een lawaaidemo respectloos. „Ik kan mij niet voorstellen dat de mensen die bezwaren hebben, niet het respect kunnen opbrengen voor al diegenen die wél herdenken. En let wel: dat zijn ook Indische mensen, ook Molukse. Deze herdenking heeft helemaal niets met zwart en wit te maken. Het is ook niet zwart-wit.” En: „Met de oproep de herdenking te verstoren, plaatst deze groep zich buiten het maatschappelijke debat. Het mag nooit ten koste gaan van het respect voor de doden.”

Marc de Natris legt uit waarom hij, in het landsbelang, ook hecht aan een stille dodenherdenking. „Naast een WK of EK voetbal, als we ons incidenteel een keer plaatsen, is dit het laatste dat echt heel ons land verbindt. Dat is zo belangrijk.”

Bron : telegraaf/krant 5 mei
Foto : Koninklijk Huis

Altijd op de hoogte? Meld u aan voor de wekelijkse nieuwsbrief