Toespraak Commandant Koninklijke Marechaussee in Bronbeek juni 2009

Gepubliceerd op: 19-5-2010

Hieronder volgt een samenvatting van de toespraak van Commandant Koninklijke Marechaussee, luitenant generaal mr. Dick van Putten ter gelegenheid van de jaarlijkse Indië reünie en herdenking (Boerma-Plaizier - MP III) op 11 juni 2009 in Bronbeek en die werd bijgewoond door bijna 200 belangstellenden.

Commandant Koninklijke Marechaussee, luitenant generaal Dick van Putten noemt in zijn toespraak een aantal redenen op omtrent het samenzijn deze dag, waaronder het eerbetoon en een blijvende herinnering aan de strijd in Nederlands-Indië en de veteranen. Het doet niets af aan de prestatie van welke militair en welke missie dan ook, maar dat het vandaag gaat om terechte herinnering aan Nederlands-Indië en de strijd van onze militairen. Een strijd van uitzonderlijke en dappere mensen.

Tegen de aanwezige oud-strijders zegt van Putten: " Ook jullie zijn als militairen ‘uitgezonden’ vanuit Nederland of ter plaatse gerekruteerd als KNIL-militair. Jullie waren zowel vrijwilligers, dienstplichtigen als beroepsmilitairen. Toen ging het ook niet om een conflict van en in een ver buitenland, maar om strijd in en voor Nederlands eigen kolonie, Nederlands-Indië. Tegen Japanners die toch bekend staan als behoorlijk hard en wreed en later als zogenaamde “blanken’ (halfbloed NL) nog eens tegen de gevoelsmatige eigen Indonesische bevolking. En hoe zat het toen met het draagvlak vanuit de samenleving?
Nederland aan het eind van de Tweede Wereldoorlog; onwillekeurig vergelijken we de inzet van militairen van toen en nu.
Misschien is dat niet helemaal eerlijk omdat de historische omstandigheden zo verschillend zijn: aan het begin van de 21ste eeuw, kan het verschil groter zijn? En de internationale situatie?  Maar toch……..

In zijn afronding memoreert CKMar dat Indië zo langzaam aan een "verre" oorlog is geworden.
"Duizenden militairen echter, verloren in die oorlog het leven, of kwamen terug met verlies van ledematen of andere zware lichamelijke aandoeningen. En de impact van die oorlog is bij velen vandaag de dag nog op het netvlies gebrand, vaak gepaard gaande met veel psychische schade.
En dan kom je terug in Nederland en daar kregen jullie ook niet het respect dat jullie verdienden.

"Zo heb ik ter erkenning en eerbied besloten om 44 personen die gerekend kunnen worden tot het toenmalige Korps Militaire Politie en wel als gevallen collega’s op de gedenksteen in Roermond vermeld staan, ook in het Gulden Boek van de Koninklijke Marechaussee op te nemen. Volgens KMar-traditie laat ik deze opname in het Gulden Boek bij dagorder op de Wapendag van 23 oktober a.s. uitspreken", aldus van Putten.

‘Voor veiligheid en recht’. Daarvoor vochten jullie als onze militairen. Daarvoor zijn zij ook nu nog bereid te vechten.
Jullie allen komt ons respect toe!